សុន្ទរកថា និងសេចក្តីអធិប្បាយ ក្នុងពិធីបិទសន្និបាតសុខាភិបាលប្រចាំឆ្នាំ លើកទី ៣៧

ថ្ងៃនេះជាសុន្ទរកថាចុងក្រោយ ប្រហែលជាជិតក្លាយទៅជាបុរសឆ្អឹងដែកស្បែកស្ពាន់ ៤ ថ្ងៃ គឺសុន្ទរកថា ៥ ប្រើអស់សាច់តែម្តង។ ហើយអ្នកណាគេថាខ្ញុំចាស់? ចម្រៀងមួយបទគេថា “គេថាខ្ញុំចាស់ ភាគច្រើន ណាស់មកពីខាងស្រីៗ” ប៉ុន្តែ ការពិតសុខភាពខ្ញុំល្អជាងគ្រូពេទ្យមួយចំនួនផង អាយុស្រករគ្នាហ្នឹង។ បើខ្ញុំ ជាមួយគ្រូពេទ្យ (ធា) គ្រុយ វិញ គឺខ្ញុំវ៉ាដាច់។ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមានសេចក្តីរីករាយ ដោយបានមកចូលរួមក្នុងពិធីបិទ«សន្និបាតសុខាភិបាលលើកទី ៣៧» ដែល ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងយ៉ាងឱឡារិកនាពេលនេះ។ នេះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយ សម្រាប់ការជួបជុំគ្នា ប្រចាំឆ្នាំ ដើម្បីពិនិត្យមើលអំពីវឌ្ឍនភាព, វាយតម្លៃលទ្ធផលវិស័យសុខាភិបាលក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ និងលើក ឡើងនូវបញ្ហាប្រឈមនានាក្នុងវិស័យសុខាភិបាល ដែលថ្នាក់ដឹកនាំនិងមន្ត្រី នៃក្រសួងសុខាភិបាលគ្រប់ ជាន់ថ្នាក់ ព្រមទាំងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធនានា រួមទាំងដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ ត្រូវបន្តរួមគ្នាយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ ដើម្បីជា គុណប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជន និងសង្គមជាតិកម្ពុជា។ តាមរយៈរបាយការណ៍ នៃលទ្ធផលសន្និបាតដែល ឯកឧត្តម ម៉ម ប៊ុនហេង រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសុខាភិបាល បានលើកឡើង ខ្ញុំកត់សម្គាល់ឃើញថា ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ កន្លងមកនេះ វិស័យសុខាភិបាលមានវឌ្ឍនភាព ជាច្រើន…

សង្កថា ក្នុងឱកាសចែកសញ្ញាបត្រ បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកគ្រប់គ្រងអប់រំ គ្រូកម្រិតឧត្តម (បរិញ្ញាបូកមួយ) គ្រូកម្រិតមូលដ្ឋានឯកទេសភាសាបារាំង-ខ្មែរ

ឯកឧត្តម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី អ្នកនាង កញ្ញា! ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំរីករាយដែលបានមកចូលរួម ប្រគល់សញ្ញាបត្រជូនចំពោះមន្ត្រីអប់រំ គរុនិស្សិត និងសិស្ស ចំនួន ១២៥៦ នាក់ នៅវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំរបស់យើង។ លើកនេះ ក៏ជាលើកទី ១៨ គិតពីឆ្នាំ ១៩៩៦ មក។ ការពិតទៅ មួយឆ្នាំ ជួន កាលចូល(វិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំ)នេះ ៦ ទៅ ៧ ដង ក្នុងការចែកសញ្ញាបត្រសម្រាប់សាកលវិទ្យាល័យផ្នែកឯកជន ហើយមានពេលខ្លះទៀត ដូចជាមានការស្នើខ្ចីពីសំណាក់ស្ថាប័នខ្លះ ដើម្បីធ្វើសន្និបាតនៅទីនេះផងដែរ។ ខ្ញុំរីករាយ ដោយសារតែបានរួមវិភាគទានជាមួយនឹងឧកញ៉ា ម៉ុង ឫទ្ធី បង្កើតឲ្យមានអគារនេះឡើង។ ខ្ញុំនៅចងចាំថា ក្នុងទស្សវត្សរ៍ ៩០ គឺនៅឆ្នាំ ១៩៩៦-១៩៩៧ អីហ្នឹង យើងធ្វើរោងការទេ។ អគារនេះ ក្លាយទៅជាទីតាំង មិន​គ្រាន់តែ​សម្រាប់​វិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំរបស់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ប៉ុន្តែបានក្លាយទៅជាទីតាំងសម្រាប់ការខ្ចីប្រើប្រាស់ ពីសំណាក់​សា​កល​វិទ្យាល័យនានា រហូតដល់ស្ថាប័នមួយចំនួនថែមទៀតផង។ យើងក៏បានកសាងអគារបែបនេះ ២ កន្លែងផ្សេង​ទៀត មួយនៅចំការដូង…

សង្កថា ថ្លែងក្នុងពិធីប្រគល់ប្រាក់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ជូនដល់កីឡាករដែលទទួលបានជ័យជំនះ ក្នុងការប្រកួតកីឡា អាស៊ាន ប៉ារ៉ាហ្គេម (ASEAN Para Games) លើកទី ៨ នៅ សិង្ហបុរី និងក្រុមកីឡាបាល់ទាត់ Cambodia All Stars

ពាក់លេខ ៩ រហូតមក ខ្ញុំរីករាយដែលបានជួបជាមួយនឹងកីឡាករ កីឡាការិនីរបស់យើង។ យើងមានការផ្លាស់ប្ដូរ​គ្នា​មួយ នៅត្រង់​ថា កីឡាករ កីឡាការិនី ស្លៀកឯកសណ្ឋានតាមបែបអ្នកធំ និងអង្គុយខាងក្រោម ដល់​នាយករដ្ឋមន្រ្តីស្លៀក​ខោ​អាវកីឡា និងអង្គុយខាងលើ។ សូមបញ្ជាក់ថា កាលដែលខ្ញុំពាក់លេខ ៩ នេះ មិនមែនជាការពាក់ទៅ​តាម​(អ្នកណាម្នាក់ទេ)។ ក្នុងក្រុម all stars អ្នកណាទាក់លេខ ៩?​ ចាន់ វឌ្ឍនាកា ឬ ប្រាក់ មុន្នីឧត្តម? ខ្ញុំ​មិន​ពាក់តាមទេ។ តាំងពីក្មួយឯងមិនទាន់(កើត) ពូពាក់លេខ ៩ ហើយ។ ពេលលេងកីឡាបាល់ទះ ក៏ពាក់​លេខ ៩ ហើយពេល​លេងកីឡាបាល់ទាត់ ក៏ពាក់លេខ ៩ ដែរ។ សូមមើលរូបភាពដែលបន្សល់ទុកកាលពី​សម័យ​ទសវត្សរ៍ ៨០។ ពេលលេង(កីឡា) ហើយចូលស្តាតអូឡាំពិកវ៉ៃបាល់ទះ ក៏ពាក់លេង ៩, បាល់ទាត់ ក៏ពាក់លេខ ៩ និងទាត់(បាល់)ចុងក្រោយនៅឆ្នាំ ២០១១ ជាមួយនឹងក្រុម(មនុស្ស)ចាស់មកពីថៃ (ពាក់)​អាវ​ហ្នឹងតែ​ម្ដង។ បានសេចក្ដីថា អត់យកតាមអ្នកណាមួយទេ…