សេចក្តីដកស្រង់ប្រសាសន៍សង្កថា សម្ដេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន ប្រធានព្រឹទ្ធសភា សំ​ណេះសំណាលជាមួយសមាជិក/ជិកា ក្រុមប្រឹក្សាខេត្ត ក្រុង ស្រុក ឃុំសង្កាត់ នៅសាលាខេត្តព្រះវិហារ

(១) ហត់នឿយ តែមិនមានអ្វីជាកង្វល់ហួសហេតុទេ ជាដំបូង ខ្ញុំសូមសំដែងនូវការអរគុណចំពោះការស្វាគមន៍របស់គណៈអភិបាលខេត្ត ក៏ដូចជា ក្រុមប្រឹក្សា មន្រ្តីរាជការ កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ក្នុងដំណើរមកកាន់(ទីនេះ)របស់ខ្ញុំ ក៏ដូចជាថ្នាក់ដឹកនាំដទៃទៀត ដែលមកជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំក៏សូមយកឱកាសនេះ ដើម្បីពាំនាំមកនូវការផ្ដាំផ្ញើសួរសុខទុក្ខពីសំណាក់ព្រះមហាក្សត្រជាទីសក្ការៈ ក៏ដូចជាសម្ដេចម៉ែ ព្រះមាតាជាតិជាទីសក្ការៈ ចំពោះមន្រ្តីរាជការ កងកម្លាំង និងប្រជាជនក្នុងខេត្តព្រះវិហារ។ ពីម្សិលមិញ យើងបានធ្វើការច្រើន ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទទួលទានអាហារ មិនបានឃើញថា សម្ដេចក្រ ឡាហោម ស ខេង, សម្ដេចពិជ័យសេនា ទៀ បាញ់, សម្ដេច ម៉ែន សំអន, ឯកឧត្តម ជា សុផារ៉ា និងអ្នកដទៃទៀតថា អស់កម្លាំងនោះទេ។ ឯខ្លួនខ្ញុំក៏អាចនិយាយបានថា អាយុគ្រាន់តែជាតួលេខ។ យប់មិញ ខ្ញុំនៅរហូតដល់ម៉ោង ជាង ១២យប់ ប៉ុន្តែស្រាប់តែភ្ញាក់ពីសំរាកនៅម៉ោង៤ (ភ្លឺ) ហើយក៏សម្រាកទៅវិញមិនលក់។ សួរថា តើថ្ងៃនេះនិយាយបានប៉ុណ្ណា? សូមជម្រាបថា ខ្ញុំបានហ្វឹកហាត់តាំងពីអាយុ ១៣ឆ្នាំឯណោះ។ ដូច្នេះ វាមិនងាយទ្រុឌទ្រោមទេ។ ការហ្វឹកហាត់ពីអាយុ…

សេចក្ដីអធិប្បាយ សម្តេចអគ្គមហាសេនាបតីតេជោ ហ៊ុន សែន ប្រធានព្រឹទ្ធសភា ជួបសំណេះសំណាលសួរសុខទុក្ខជនភៀសសឹក នៅទីទួលសុវត្ថិភាព វត្តពោធិ៥០០០ ដើម

ថ្វាយបង្គំព្រះសង្ឃគ្រប់ព្រះអង្គ ជាទីគោរពសក្ការៈ បងប្អូនជូនរួមជាតិ ជាទីគោរពស្រលាញ់ ខ្ញុំព្រះករុណាខ្ញុំ ជាមួយថ្នាក់ដឹកនាំផ្សេងទៀត បានមានឱកាសមកកាន់ទីនេះ។ ពីមុន នាយករដ្ឋមន្រ្តីក៏បានមកជួបបងប្អូននៅទីនេះ។ ឥឡូវ ឪពុករបស់នាយករដ្ឋមន្រ្តី ក៏មកដល់ទីនេះដែរ ដើម្បីសួរសុខទុក្ខបងប្អូន។ បើទោះបីជាខ្ញុំមិនបំពេញភារកិច្ចជានាយករដ្ឋមន្រ្តីទៀតក៏ដោយ ក៏ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនៅមានការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងឋានៈជាមេដឹកនាំកម្ពុជាម្នាក់ និងក្នុងឋានៈជាពលរដ្ឋកម្ពុជាម្នាក់។ អនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំបានពាំនាំនូវព្រះរាជបណ្ដាំសួរសុខទុក្ខពីសំណាក់ព្រះមហាក្សត្រជាទីសក្ការៈ និងសម្ដេចម៉ែ ព្រះមាតាជាតិជាទីសក្ការៈ ចំពោះបងប្អូនរួមជាតិទាំងអស់ដែលបានភៀសសឹកមកកាន់ទីនេះ។ ព្រះមហាក្សត្រ ព្រះមាតាជាតិរបស់យើង ព្រះអង្គតែងតែគិតគូរ ខ្វល់ខ្វាយចំពោះសុខទុក្ខរបស់កងទ័ព ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមព្រំដែន។ ព្រះអង្គក៏បានចូលរួមចំណែកជាថវិកាផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គ ដើម្បីគាំទ្រមកដល់កងទ័ពនៅឯជាយដែន ក្នុងពេលដែលបំពេញភារកិច្ចការពារទឹកដី។ ព្រះអង្គក៏ធ្លាប់បានបញ្ជូនក្រុមរបស់ព្រះបរមរាជវាំង មកផ្ដល់ជំនួយនៅទីនេះផងដែរ។ (១) កម្ពុជារងគ្រោះពីការឈ្លានពានរបស់កងទ័ពថៃ ដែលចិញ្ចឹមចិត្តម្ដងហើយម្ដងទៀតដណ្ដើមទឹកដី មកដល់ទីនេះ ខ្ញុំនឹកឃើញនូវអ្វីដែលថា “សន្តិភាព” (និង)អ្វីដែលហៅថា “សង្រ្គាម”​។ ពិតជាអាណោចអាធ័ម នឹកទៅដល់រឿងអតីតកាល ដ៏ជូរចត់របស់យើង​។ មិននឹកស្មានថា អតីតកាលប្រកបទៅដោយការឈឺចាប់នោះ វាបានវិលត្រឡប់មកវិញ តាមរយៈនៃការឈ្លានពានរបស់អ្នកជិតខាង។ យើងគ្មានការប៉ងប្រាថ្នាអ្វីក្រៅពីធ្វើ(ឱ្យ)មានមិត្តភាព និងធ្វើជាអ្នកជិតខាងល្អគ្នានោះទេ។ សូមឱ្យអន្តរជាតិមើលឱ្យឃើញថា តើប្រទេសកម្ពុជា ឬថៃ អ្នកណាឈ្លានពានអ្នកណា?​ តើថៃ បានជម្លៀសប្រជាជនរបស់ខ្លួនចេញពីព្រំដែនទេ?…