សុន្ទរកថា ថ្លែងក្នុង “ពិធីប្រារព្ធខួបកំណើត ១០០ ឆ្នាំ របស់បិតាជាតិបង់ក្លាដែស” និង “ទិវាបុណ្យឯករាជ្យជាតិបង់ក្លាដែស ខួបលើកទី ៥០”

សុន្ទរកថា-ការអធិប្បាយ

ឯកឧត្ដម អាប់ឌុល ហាមីឌ (Abdul Hamid) ប្រធានាធិបតីនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតបង់ក្លាដែស លោកជំទាវ សេក្ខ ហាស៊ីណា (Sheikh Hasina) នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតបង់ក្លាដែស ឯកឧត្ដម លោកជំទាវ ភ្ញៀវកិត្តិយសទាំងអស់ជាទីមេត្រី! ថ្ងៃនេះ តាំងនាមរាជរដ្ឋាភិបាល និងប្រជាជនកម្ពុជា ខ្ញុំមានកិត្តិយស និងសេចក្ដីសោមនស្សរីករាយជាអនេក ដែលបានចូលរួមថ្លែងសារ ដើម្បីអបអរសាទរការប្រារព្ធ ”ខួបកំណើត ១០០ ឆ្នាំ នៃបិតាជាតិបង់ក្លាដែស បង់ហ្កាបាន់ឌូ សេក្ខ មូជីប៊ួ រ៉ាម៉ាន់ (Bangabandhu Sheikh Mujibur Rahman)” និង “ទិវាបុណ្យឯករាជ្យជាតិបង់ក្លាដែសខួបលើកទី ៥០​” តាមប្រព័ន្ធវីដេអូ ទោះបីជាខ្ញុំមិនអាចទៅចូលរួមព្រឹត្តិការណ៍ជាប្រវត្តិសាស្រ្តនេះដោយផ្ទាល់នៅទីក្រុងដាកា ដោយសារការរីករាលដាលនៃកូវីដ-១៩ក៏ដោយ។ នៅក្នុងឱកាសដ៏ឱឡារិកនេះ ខ្ញុំពិតជាមានសេចក្ដីរីករាយយ៉ាងក្រៃលែង សូមសម្ដែងនូវអំណរសារទរដោយស្មោះអស់ពីដួងចិត្ត និងសូមប្រសិទ្ធពរបវរមហាប្រសើរជូនចំពោះឯកឧត្ដម ប្រធានាធិបតី អាប់ឌុល ហាមីឌ និងលោកជំទាវ នាយករដ្ឋមន្រ្តី សេក្ខ​ ហាស៊ីណា និងប្រជាជនបង់ក្លាដែសជាមិត្តទាំងអស់ សូមប្រកប​ដោយសុខភាពមាំមួន សុភមង្គល និងវិបុលភាព។…

ដកស្រង់ប្រសាសន៍ សារសំឡេងតែងតាំងលោកជំទាវ ឱ វណ្ណឌីន ជាប្រធានទទួលបន្ទុកដឹក នាំការចាក់វ៉ាក់សាំងទូទាំងប្រទេស

សុន្ទរកថា-ការអធិប្បាយ

ឯកឧត្ដម ម៉ម ប៊ុនហេង!​ ឯកឧត្ដម លោកជំទាវ អស់លោក លោកស្រី ថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងសុខាភិបាល ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ ក្រសួងការពារជាតិ ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងផ្នែកពាក់ព័ន្ធដទៃទៀត! កន្លងទៅ ទាក់ទងនឹងការងារវ៉ាក់សាំងលើដំណើរការលទ្ធកម្ម (ឬ)ការស្វះស្វែងរក គឺកំពុងតែដំណើរការទៅយ៉ាងសកម្ម។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា ដំណើរការខាងផ្នែកចាក់វ៉ាក់សាំងក្នុងជំហានដំបូងនេះ យើងក៏ទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរ ទាំងនៅក្នុងផ្នែកកងទ័ព និងផ្នែកស៊ីវិល។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីឱ្យការងារនេះបានឈានទៅមុខបាន(កាន់តែ)ល្អប្រសើរ ខ្ញុំសូមស្នើឱ្យមានការរៀបចំគណៈកម្មការចំពោះកិច្ចមួយ ដើម្បីទទួលបន្ទុករ៉ាប់រងក្នុងការចាក់វ៉ាក់សាំង ទាំងក្នុងផ្នែកស៊ីវិល ទាំងផ្នែកកងទ័ព និងផ្នែកនគរបាល។ ខ្ញុំសូមចង្អុលការ។ សូមតែងតាំងលោកជំទាវ ឱ វណ្ណឌីន ធ្វើជាប្រធានគណៈកម្មការចំពោះកិច្ច ទទួលបន្ទុកគ្រប់គ្រង ដឹកនាំការចាក់វ៉ាក់សាំងនៅក្របខណ្ឌទូទាំងប្រទេស ដែលរៀបចំផែនការមេ ដែលបន្តពីជំហានដែលយើងបាន និងកំពុងធ្វើសព្វថ្ងៃនេះ។ នៅពេលខាងមុខ វ៉ាក់សាំងនឹងអាចមកដល់ជាបន្តបន្ទាប់ តែចាំបាច់ត្រូវមានផែនការមេមួយជាក់លាក់ ដូចដែលខ្ញុំបានឱ្យប្រជុំកាលពីម្សិលមិញទៅលើគោលដៅមួយចំនួន ដែលយើងត្រូវផ្ដល់​។ ខ្ញុំស្នើឱ្យលោកជំទាវ ឱ វណ្ណឌីន ធ្វើជាប្រធានគណៈកម្មការចំពោះកិច្ចនេះ ហើយលោកជំទាវ ត្រូវម្ចាស់ការស្នើសុំរដ្ឋមន្រ្តី ឬស្នើសុំមកដល់ខ្ញុំ សុំតែងតាំងអ្នកណាផ្សេងទៀត ទាំងក្នុងក្រសួងសុខាភិបាល ទាំង​នៅក្រសួងពាក់ព័ន្ធ ដូចជាក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច…

ដកស្រង់ប្រសាសន៍ សារសំឡេងបញ្ជាឲ្យបិទពិធីមង្គលការ និងពិធីជួបជុំទាំងអស់នៅទូទាំងប្រទេស

សុន្ទរកថា-ការអធិប្បាយ

ផ្ញើជូនឯកឧត្តម លោកជំទាវ អភិបាលខេត្ត រាជធានី,​ កន្លងទៅនេះខ្ញុំបានផ្តល់អំណាចពិតប្រាកដមួយសម្រាប់រាជធានី ខេត្តទាំងអស់ ដែលនឹងមានអំណាចបិទ ឬបើកចំពោះករណីការជួបជុំ ឬក៏ពិធីអ្វីមួយនៅក្នុងខេត្តដែនដីរបស់ខ្លួន។ ខ្ញុំពិនិត្យឃើញថាមានរាជធានីខេត្តមួយចំនួនក៏បានចាត់វិធានការ ដូចជាការផ្អាកការជួបជុំការរៀបចំពិធីការជាដើម ប៉ុន្តែក៏មិនទាន់ឃើញនៅខេត្តខ្លះដែលមិនទាន់បានចាត់ចែង។ ការដែលខ្ញុំទុកសិទ្ធិបែបនេះគឺដើម្បីព្រោះស្ថានភាពវាមិនដូចគ្នាទេរវាងពីខេត្តមួយទៅកាន់ខេត្តមួយ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ យើងបានសង្កេតឃើញថា រាល់ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍តែងកើតឡើងនូវហានិភ័យ ដូចជាករណីថ្មីៗគឺកើតឡើងក្នុងខេត្តតាកែវ ហើយក៏មានអ្នកដែលទៅចូលរួមស៊ីការពីកន្លែងមួយទៅកាន់កន្លែងមួយ។ នេះជាបញ្ហាដែលសុំឲ្យបណ្តាខេត្តធ្វើការពិចារណាអំពីការបិទ ការផ្អាកការរៀបចំណាមួយតាមសេចក្តីសម្រេចរបស់ខេត្ត។ ខ្ញុំគិតថារឿងនេះ គឺជារឿងដែលគួរតែត្រូវបានពិនិត្យឲ្យបានម៉ត់ចត់ ហើយដាក់ចេញនូវវិធានការអង្វរកសុំចិត្តប្រជាពលរដ្ឋរបស់យើងមេត្តាយោគយល់។ ឥឡូវនេះ គ្រាន់តែករណីតាកែវមួយគឺត្រូវបិទអស់សាលាប៉ុន្មានទៅហើយ។ តើវានឹងនាំទៅដល់ហានិភ័យយ៉ាងណាទៅទៀត។ រឿងនេះខ្ញុំបានប្រ​គល់សិទ្ធិទៅដល់ឯកឧត្តមលោកជំទាវរួចស្រេចទៅហើយ នៅឡើយតែឯកឧត្តម លោកជំទាវ ចេះប្រើប្រាស់នូវសិទ្ធិដែលខ្ញុំបានផ្តល់នោះរបៀបណាតែប៉ុណ្ណោះ។ ការបើកអគារ ការបិទអគារ បិទតំបន់ខ្លះ ឬក៏បិទការជួបជុំនេះខ្ញុំបានផ្តល់ជូនហើយ។ ឥឡូវសុំពិនិត្យមើល កន្លែងណាដែលមិនទាន់មានវិធានការម៉ត់ចត់ សុំស្នើយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះថាឥឡូវនេះគឺដូចជាករណីអ្នកនៅភ្នំពេញទៅស៊ីការនៅខេត្ត ហើយអ្នកនោះខ្លួនឯងវិជ្ជមានកូវីដ–១៩។ ជារឿងមួយដែលផ្អើលសឹងនឹងកន្លះប្រទេស។ អញ្ចឹងទេអាពាហ៍ពិពាហ៍គួរត្រូវបានផ្អាក ហើយបើធ្វើក្នុងរង្វង់សែនព្រេនជាបណ្តោះអាសន្នសិនក៏អាចធ្វើទៅរួចដែរព្រោះមានទម្លាប់ការធ្វើបែបនេះ គឺឲ្យសែនព្រេនក្នុងពិធីតូចតាចនៅក្នុងគ្រួសារ ហើយចាំរៀបការនៅពេលក្រោយក៏មិនទាន់យឺតពេលដែរ។ ខ្ញុំគិតថាប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់របស់យើងក៏មិនប្រកែប្រកាន់ជាមួយរឿងនេះទេ។ សូម្បីតែខ្លួនខ្ញុំការជំនាន់ ប៉ុល ពត គ្មានរកអាចារ្យ គ្មានអ្នកដឹកដៃ គ្មានភ្លេង ក៏ប៉ុន្តែទីចុងបំផុតខ្ញុំរស់នៅជាមួយប្តីប្រពន្ធខ្ញុំរហូតដល់តកូនតចៅ ប៉ុន្តែមានអាពាហ៍ពិពាហ៍ខ្លះធ្វើគគ្រឹកគគ្រេង ប៉ុន្តែមិនបានប៉ុន្មានថ្ងៃ…